مجله خبری مساجد

نشانه‌ها عظام سیستانی، مکارم، نوری و وحید: مباحثه به ویژه در امور فقهی بسیار شغل پسندیده‌ای می‌باشد؛ اما درصورتی که مباحثه و مجادله به خواسته غلبه بر دیگری و اظهار آرامش باشد، حرام است و اعتکاف را نیز باطل می‌کند. واحد سنجش تشخیص آن، قصد و نیت شخص است. (۳)

برقراری مراسم اعتکاف در هر شهری چه گرانقدر و چه کوچک و حتی روستایی که مسجد جامع داشته باشد، مسجد امام حسن مجتبی فکوری مشهد صحت دارد و این به مردم آن شهر بستگی داراست. در شهرکی که مشغول گذران زندگی هستید میتوانید در مسجد جامع شهرک (چنانچه شهرک مسجد جامع داشته باشد) اعتکاف کنید. منظور از مسجد جامع مسجدی هست که قشرهای گوناگون مردم شهر در آن شرکت می‌کنند.(۱)

* غیر وابسته اعتکاف

آیا جدا اعتکاف گناه دارااست؟

کلیه مراجع: در شرایطی‌که اعتکاف واجب باشد و یا دو روز اعتکاف مستحبی را گذرانده باشد و بخواهد رزرو مسجد امام حسن مجتبی فکوری مشهد اعتکاف را به هم بزند، معصیت کرده است.

پی‌نوشت:

۱. العروة الوثقی، شرائط الاعتکاف، م ۳۹.

آیا معتکف می‌تواند به هنگام نیت اعتکاف، شرط کند که هر مجال خواست (هر تعدادی سوای عذر)، از اعتکاف خارج شود؟

امام: قادر است شرط کند که در شرایطی‌که عذر عرفی یا دینی برایش پیدا شد، بتواند از اعتکاف خارج شود؛ ولی فارغ از عذر جایز نیست. (۱)

آیات عظام بهجت، صافی، فاضل و نوری: آری، چنین شرطی جایز می باشد و در‌حالتی که شرط کرد - هر زمان که خواست - قادر است از اعتکاف خارج گردد. (۲)

نشانه‌ها عظام سیستانی، مکارم و وحید: می‌تواند شرط کند که در صورتیکه بهانه عرفی یا فقهی برایش پیدا شد، آدرس مسجد امام حسن مجتبی فکوری مشهد بتواند از اعتکاف را خارج شود؛ ولی فارغ از عذر و بهانه بنابر احتیاط واجب، جایز نیست. (۳)

خارج شدن از مسجد جایز نیست؛ مگر به جهت بایستگی عقلی، عرفی و فقهی؛ مانند: مراجعه به پزشک معالج.

آرمان اسلامى وحدت و توحید، در تضادومغایرتّ دشوار با این گسیختگى میباشد و سبب ساز مى‌گردد تمایلات راس فرار انسان که اورا همواره به نابود کردن نفس و قدرت خویش در مسیر گوشه و کنار بیرونى متمایل مى‌سازد، جهت معکوس یافته و جان و نفس به سوى کانون خویش روى بگرداند.

امروزه هر کسى دشوار به صلح و ادب نیاز دارااست؛ ولى این نیاز اصلا تحقّق نیافته میباشد. و دقیقا مسجد امام حسن مجتبی فکوری مشهد به‌این علّت فلسفى و معرفتى، انتظار وصال به متانت توسط تمدّن غافل از حافظه پروردگار، امرى بیهوده میباشد. صلح و ادب نظام بشرى در فیض صلح و آشتى باایمان و طبیعت به دست مى‌آید[10] و عقب افتاده جسمی تعادل و وحدتى میباشد که تنها از روش یک‌پارچگى ناشى از نظریه توحید به دست آید.

اسلام را ناعادلانه، آئین چاقو و نبرد وصف کرده‌اند؛ در حالى که صلح و ادب را از روش تسلیم در قبال عزم آفریدگار مى‌جوید؛ چنان که واژه اسلام در لهجه عربى هم به معناى تسلیم و هم به معناى صلح و متانت میباشد و این متانت، به‌این علّت تولید مى‌گردد که اسلام به هر چیزى مقام در خور و مطلوب آن را اعطا مى‌نماید. اسلام در میان نیازهاى جسمانى و معنوى و همینطور در میان این دنیا و فقیه آخرت، تعادل و موازنه کاملى برقرار مى‌سازد. هیچ صلح و آرامشى در‌این تمدّنى که مجموع به روزی و آسایش بشر را به ارضاى نیازهاى حیوانى تنزّل مى‌دهد و از توجّه به نیازهاى بالاتر از وجود زمینى و ناسوتى وى سرباز مى‌زند، تحقّق نمى‌پذیرد. افزون بر این، این تمدّن با ذیل آوردن جايگاه آدم به موجودى تماماً خاکى و زمینى، قوی وجود ندارد نیازهاى معنوى اورا که همچنان باقى خواهد ماند، برآورد؛ در فیض ماتریالیسمى غیر احساسّاس و خشن با معنویّتى کاذب پدید خواهد آمد که مخالفتش با ماتریالیسم، بیشتراز آن که واقعى باشد، خیالى میباشد.[11]

با این که‌این حیات دنیایى به طور نهایت و غرض بشر تازه تکریم مى‌گردد، امروزه حیات زمینى و خاکى آدم نیز در معرض خطر قرار گرفته میباشد، یکى از آموزه‌هاى اساسى و موکّد اسلام به دنیاى تازه آن میباشد که بایستی به هر چیزى قدر و جایگاه لایق‌اش اعطا گردد و هر عضوى در موضع خویش قرار گرفته، رابطه صحیح فی آدرس مسجد امام حسن مجتبی فکوری مشهد مابین کارها ضمانت خواهد شد صلح و متانت مناسب بشر تنها در صورتى تحقّق مى‌یابد که نیازهاى تمامّى آدم خیر صرفا در ناحیه قدرت و آمادگی فکرى وی بلکه براى موجودى در لحاظ گرفته خواهد شد که براى ابد آفریده گردیده‌است. توجّه صرف به نیازهاى طبیعى و مادّى بشر، آدمى را به رتبه بردگى تنزّل مى‌دهد و مشکلاتى حل ناشدنى را حتّى در سطح مادّى براى وی پدید مى‌آورد. با این که پزشکى تازه (و خیر آیین) سبب ساز ایراد ارتقاء جمعیّت مى‌باشد، با این وصف، از آیین منظور مى‌خواهد شد تا با انصراف از بخشى از تمامّ معناى مقدّس حیات بشرى، به حلّ این اختلال بپردازد. علاوه بر آن، یکى از دلمشغولى‌هاى ضرور امروز، مسأله مصالحه و همزیستى ادیان میباشد. در‌این حوزه نیز اسلام براى بشر متجدّد و معاصر، پیام ویژه‌اى دارااست. چنان که در یکى از فصول پیش خیال و خاطر آرم کردیم، اسلام باور به پیامبران قبلی را یکى از ضروریّات دینى دانسته و با قاطعیّت بی نقص، تک تکّیت و شمول وحى را تأیید مى‌نماید.[12] هیچ متن مقدّس دیگرى بیش‌خیس و آشکارتر از قرآن، این مجموعّیّت و شمول آئین را تأئید نمى‌نماید. در تصویر رزرو مسجد امام حسن مجتبی فکوری مشهد و تجسّم آیین در جلوه مجموعّى و عام آن در سراسر حلقات تاریخ انسان، اسلام (آخرین آئین از رینگ ادیان مو جود)، در‌این نگرش به هندوئیزم (اولیه و قدیم‌ترین آیین جان دار) مى‌پیوندد.

همچنین اهالی استان فارس اگر تازه عروسی دارا‌هستند، برای او تنقلاتی مسجد امام حسن مجتبی فکوری مشهد مانند زولبیا و بامیه می‌خرند و افطاری کاملی را برای او در روز اول ماه مبارک میبرند که به آن روز والون میگویند.

بانگ سحر برای بیدار شدن
با شروع ماه رمضان، آن زمان که گوشی‌های هوشمند و ساعت‌های دقیق عدم وجود، خیلی از مردم به اهل یک محل‌ها می‌سپردند که آنان‌را موقع سحر از خواب بیدار کنند. یا مؤذن مسجد، دو بار اذان می‌اظهار کرد یک بار برای بیدار شدن اهالی‌ها و بار دیگر در زمان نماز صبح.

در قبل‌های دورتر، کسی که صدای نه داشت، دعایی سر بام خانه‌ها می خواند که با شنیدن آن مردم از خواب بیدار می‌شدند یا به ضربه‌هایی را به درب خانه‌ها می‌زدند تا همگی برای تناول کردن سحری آماده شوند. الان دیگر این رسم برچیده شده و تمامی با زنگ تلفن همراه گوشی یا ساعت از خواب بیدار می‌شوند.از دیگر مراسم قبلی ماه رمضان که بین خیلی از بزرگترها هنوز هم شایع می باشد آشتی دادن مردم با یکدیگر هست چون معتقدند که در شرایطی‌که مؤمنی سه روز با کسی قهر باشد، نماز و روزه‌اش قبول نمیشود، به همین دلیل این مراسم قبل از شروع ماه رمضان اجرا می شد و کسانی که با یکدیگر مشکلی داشتند یا کدورتی در میان آن ها بود را آشتی می‌دادند.

دیدن ماه تازه فعلا با وجود همه تکنولوژی‌هایی که برای آن وجود دارد هم به یک رسم تبدیل گردیده‌است و کلیه منتظر می‌مانند تا از مراجع رسمی حلول ماه رمضان اعلام خواهد شد. در پیشین به فردی که دیدن ماه بر او مسلم می‌شد، اعلم بلد می‌گفتند او به بلندی یا پشت بامی می رفت و درصورتی که ماه جدید را می‌دید، با قرائت خطبه‌ای آغاز ماه را اعلام میکرد. بعد از آن مؤذن اذان مغرب و عشا را می‌ذکر کرد و مردم هم متوجه می‌شدند که قبل از طلوع صبح، فردا می بایست برای سحر از خواب بلند شوند. ولی در شرایطی که ماه بعداز نیمه شب دیده می شد، آن را با نقاره زنی اعلام می‌کردند.

فی مابین ترکمن هاست رسم است که هر کسی زودتر ماه را ببیند سوره بقره را می‌خواند و بر این یقین هست که بینایی‌اش بهتر شود و ثواب بیشتری میبرد.