همچنین اهالی استان فارس اگر تازه عروسی دارا‌هستند، برای او تنقلاتی مسجد امام حسن مجتبی فکوری مشهد مانند زولبیا و بامیه می‌خرند و افطاری کاملی را برای او در روز اول ماه مبارک میبرند که به آن روز والون میگویند.
بانگ سحر برای بیدار شدن
با شروع ماه رمضان، آن زمان که گوشی‌های هوشمند و ساعت‌های دقیق عدم وجود، خیلی از مردم به اهل یک محل‌ها می‌سپردند که آنان‌را موقع سحر از خواب بیدار کنند. یا مؤذن مسجد، دو بار اذان می‌اظهار کرد یک بار برای بیدار شدن اهالی‌ها و بار دیگر در زمان نماز صبح.
در قبل‌های دورتر، کسی که صدای نه داشت، دعایی سر بام خانه‌ها می خواند که با شنیدن آن مردم از خواب بیدار می‌شدند یا به ضربه‌هایی را به درب خانه‌ها می‌زدند تا همگی برای تناول کردن سحری آماده شوند. الان دیگر این رسم برچیده شده و تمامی با زنگ تلفن همراه گوشی یا ساعت از خواب بیدار می‌شوند.از دیگر مراسم قبلی ماه رمضان که بین خیلی از بزرگترها هنوز هم شایع می باشد آشتی دادن مردم با یکدیگر هست چون معتقدند که در شرایطی‌که مؤمنی سه روز با کسی قهر باشد، نماز و روزه‌اش قبول نمیشود، به همین دلیل این مراسم قبل از شروع ماه رمضان اجرا می شد و کسانی که با یکدیگر مشکلی داشتند یا کدورتی در میان آن ها بود را آشتی می‌دادند.
دیدن ماه تازه فعلا با وجود همه تکنولوژی‌هایی که برای آن وجود دارد هم به یک رسم تبدیل گردیده‌است و کلیه منتظر می‌مانند تا از مراجع رسمی حلول ماه رمضان اعلام خواهد شد. در پیشین به فردی که دیدن ماه بر او مسلم می‌شد، اعلم بلد می‌گفتند او به بلندی یا پشت بامی می رفت و درصورتی که ماه جدید را می‌دید، با قرائت خطبه‌ای آغاز ماه را اعلام میکرد. بعد از آن مؤذن اذان مغرب و عشا را می‌ذکر کرد و مردم هم متوجه می‌شدند که قبل از طلوع صبح، فردا می بایست برای سحر از خواب بلند شوند. ولی در شرایطی که ماه بعداز نیمه شب دیده می شد، آن را با نقاره زنی اعلام می‌کردند.
فی مابین ترکمن هاست رسم است که هر کسی زودتر ماه را ببیند سوره بقره را می‌خواند و بر این یقین هست که بینایی‌اش بهتر شود و ثواب بیشتری میبرد.
همچنین اهالی استان فارس اگر تازه عروسی دارا‌هستند، برای او تنقلاتی مسجد امام حسن مجتبی فکوری مشهد مانند زولبیا و بامیه می‌خرند و افطاری کاملی را برای او در روز اول ماه مبارک میبرند که به آن روز والون میگویند.
بانگ سحر برای بیدار شدن
با شروع ماه رمضان، آن زمان که گوشی‌های هوشمند و ساعت‌های دقیق عدم وجود، خیلی از مردم به اهل یک محل‌ها می‌سپردند که آنان‌را موقع سحر از خواب بیدار کنند. یا مؤذن مسجد، دو بار اذان می‌اظهار کرد یک بار برای بیدار شدن اهالی‌ها و بار دیگر در زمان نماز صبح.
در قبل‌های دورتر، کسی که صدای نه داشت، دعایی سر بام خانه‌ها می خواند که با شنیدن آن مردم از خواب بیدار می‌شدند یا به ضربه‌هایی را به درب خانه‌ها می‌زدند تا همگی برای تناول کردن سحری آماده شوند. الان دیگر این رسم برچیده شده و تمامی با زنگ تلفن همراه گوشی یا ساعت از خواب بیدار می‌شوند.از دیگر مراسم قبلی ماه رمضان که بین خیلی از بزرگترها هنوز هم شایع می باشد آشتی دادن مردم با یکدیگر هست چون معتقدند که در شرایطی‌که مؤمنی سه روز با کسی قهر باشد، نماز و روزه‌اش قبول نمیشود، به همین دلیل این مراسم قبل از شروع ماه رمضان اجرا می شد و کسانی که با یکدیگر مشکلی داشتند یا کدورتی در میان آن ها بود را آشتی می‌دادند.
دیدن ماه تازه فعلا با وجود همه تکنولوژی‌هایی که برای آن وجود دارد هم به یک رسم تبدیل گردیده‌است و کلیه منتظر می‌مانند تا از مراجع رسمی حلول ماه رمضان اعلام خواهد شد. در پیشین به فردی که دیدن ماه بر او مسلم می‌شد، اعلم بلد می‌گفتند او به بلندی یا پشت بامی می رفت و درصورتی که ماه جدید را می‌دید، با قرائت خطبه‌ای آغاز ماه را اعلام میکرد. بعد از آن مؤذن اذان مغرب و عشا را می‌ذکر کرد و مردم هم متوجه می‌شدند که قبل از طلوع صبح، فردا می بایست برای سحر از خواب بلند شوند. ولی در شرایطی که ماه بعداز نیمه شب دیده می شد، آن را با نقاره زنی اعلام می‌کردند.
فی مابین ترکمن هاست رسم است که هر کسی زودتر ماه را ببیند سوره بقره را می‌خواند و بر این یقین هست که بینایی‌اش بهتر شود و ثواب بیشتری میبرد.
معماری کاخ مرمر